Χαρακτηριστικό παράδειγμα των επιπτώσεων των αλλεπάλληλων μεταβολών στους κανόνες του φορολογικού παιχνιδιού αποτελεί το θέμα των τεκμηρίων και του πόθεν έσχες για την αγορά πρώτης κατοικίας. Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.
Όπως είναι γνωστό, την περυσινή χρονιά το υπουργείο οικονομικών μετέβαλε δύο φορές το συγκεκριμένο φορολογικό καθεστώς, δημιουργώντας ιδιοκτήτες πρώτης κατοικίας τριών ταχυτήτων. Αυτοί πλέον διακρίνονται:
- Σε αυτούς που την απέκτησαν πριν από το τέλος Απριλίου του 2010 (από τότε ισχύει ο νόμος 3842, που προβλέπει αυστηρά τεκμήρια),
- Σε όσους αγόρασαν πρώτη κατοικία από τα τέλη Απριλίου μέχρι και τα τέλη του 2010, οπότε και καλούνται να αποδείξουν το «πόθεν έσχες» από το πρώτο τετραγωνικό, και
- Σε εκείνους, οι οποίοι απέκτησαν ή θα αποκτήσουν πρώτη κατοικία από τις αρχές της χρονιάς και για δύο χρόνια, οπότε και δεν θα πρέπει να δικαιολογήσουν τίποτα, αν το ακίνητο είναι έως 120 τετραγωνικά μέτρα και αξίας έως 200.000 ΕΥΡΩ.
Τι έχει συμβεί, όμως, στην πράξη; Η υποβολή των φορολογικών δηλώσεων από μισθωτούς και συνταξιούχους, που βρίσκεται σε εξέλιξη αυτές τις ημέρες, έχει φέρει στο φως περιπτώσεις, όπου οι φορολογούμενοι καλούνται να πληρώσουν δεκάδες χιλιάδες ΕΥΡΩ, λόγω άγνοιας των ιδίων, αλλά και αμέλειας των δικηγόρων τους.
Στα φοροτεχνικά γραφεία έχουν φτάσει ουκ ολίγες περιπτώσεις, όπου καταγράφεται το εξής:
Πολλοί γονείς, υπό το φόβο των τεκμηρίων ή για άλλους, δικούς τους λόγους, αγόρασαν στα παιδιά τους ένα σπίτι με χρήματα, που είχαν στην άκρη, στην τράπεζα. Έτσι, αυτές τις ημέρες, πολλοί νέοι υποβάλλουν φορολογική δήλωση με εισοδήματα που δεν ξεπερνούν τα 20.000 ΕΥΡΩ και με απόκτηση πρώτης κατοικίας αντικειμενικής αξίας 100.000 ΕΥΡΩ και άνω ! Αυτό σημαίνει ότι τους αναλογεί φόρος, που δεν αντέχουν να πληρώσουν, γιατί πολύ απλά δεν έχουν τα χρήματα !
Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση φορολογούμενης, με εισόδημα 15.000 ΕΥΡΩ, η οποία απέκτησε – με τα χρήματα του πατέρα της – ένα μικρό διαμέρισμα, αντικειμενικής αξίας 80.000 ΕΥΡΩ. Η συναλλαγή έγινε ενώ ήταν εν ισχύ το σύστημα των τεκμηρίων, το καλοκαίρι του 2010, και από λανθασμένες συμβουλές, το ποσό δεν δηλώθηκε ούτε ως δωρεά. ΄Ετσι, η υπόχρεη καλείται τώρα να πληρώσει περί τα 40.000 ΕΥΡΩ λόγω τεκμηρίου, τα οποία δεν διαθέτει !
Τέτοιες περιπτώσεις άγνοιας συναντώνται πολλές σε όλη την Ελλάδα. Και, ασφαλώς, είναι ευθύνη των φορολογουμένων (και των δικηγόρων τους), που δεν φρόντισαν να προχωρήσουν στις απαραίτητες διαδικασίες, ώστε να μην υπάρχουν θέματα τεκμηρίων. Από τη στιγμή, όμως, που αποδεικνύεται η προέλευση των χρημάτων, θα μπορούσε το υπουργείο οικονομικών να παρέμβει και να προχωρήσει σε έναν διακανονισμό αυτών των περιπτώσεων, θεωρώντας ότι έχει γίνει δωρεά και ζητώντας από τους φορολογούμενους να καταβάλουν το φόρο, που αντιστοιχεί στη συγκεκριμένη διαδικασία (και ο οποίος είναι κατά πολύ χαμηλότερος από αυτόν των τεκμηρίων). Έτσι, και οι φορολογούμενοι θα διευκολυνθούν και το Δημόσιο θα διασφαλίσει ότι θα εισπράξει κάποια χρήματα, αφού – στην περίπτωση του φόρου από τα τεκμήρια – τα ποσά είναι πολύ χαμηλότερα.
πηγή: Capital.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου