Μυρίζει...Ανασχηματισμός

Η αποτυχία του πρωθυπουργού να επιτύχει συναίνεση στο Μνημόνιο χθες στο Προεδρικό Μέγαρο φέρνει εκ των πραγμάτων πιο κοντά την επόμενη πρωτοβουλία του.
Και αυτή σύμφωνα με όλες τις εκτιμήσεις αλλά και τις πληροφορίες θα είναι ένας ευρύς ανασχηματισμός με τη συμμετοχή στην κυβέρνηση προσώπων που δεν κατέχουν βουλευτικό αξίωμα.
Ο Παπανδρέου θα προσπαθήσει να δώσει την αίσθηση ότι ανοίγεται στην κοινωνία αξιοποιώντας ικανούς ανθρώπους από την αγορά και ότι παύει να μένει περιχαρακωμένος στη δική του ομάδα η οποία έχει πλέον μειωμένη αξιοπιστία.
Το όνομα που συζητείται πάρα πολύ έντονα στο παρασκήνιο είναι αυτό του πρώην αντιπροέδρου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας Λουκά Παπαδήμου ο οποίος φαίνεται να οδεύει στη θέση του Γιώργου Παπακωνσταντίνου.
Αυτή, τουλάχιστον, είναι η πρόθεση του Γιώργου Παπανδρέου, η οποία βέβαια για να υλοποιηθεί απαιτεί και τη σύμφωνη γνώμη του ίδιου του Παπαδήμου.
Πάντως το σίγουρο είναι ότι ο Παπανδρέου δεν μοιράζεται τις σκέψεις του με κορυφαίους υπουργούς που έχουν βρεθεί στο πλευρό του το τελευταίο διάστημα και προσπαθούν να στηρίξουν την προσπάθειά του αλλά μόνο με την μικρή ομάδα των γνωστών συνεργατών του.
Οι πρωτοβουλίες του πρωθυπουργού αναμένονται πιθανότατα πριν την ψήφιση του Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος Δημοσιονομικής Σταθερότητας στη Βουλή, έτσι ώστε να στείλει το μήνυμα ότι δεν εκβιάζεται από τους βουλευτές του και να δώσει την εντύπωση ότι επιχειρεί μια επανεκκίνηση, την οποία οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ είναι υποχρεωμένοι να στηρίξουν.
Παράλληλα με τον ανασχηματισμό πάντως ο Παπανδρέου μελετά και κινήσεις που θα δώσουν την εντύπωση ότι εξακολουθεί να προτάσσει ως βασικό του στόχο το θέμα της συναίνεσης.
Πολλοί κάνουν λόγο και για πιθανή νέα σύσκεψη του Συμβουλίου Πολιτικών Αρχηγών. Ακόμα και αν όμως δεν συμβεί αυτό θεωρείται σχεδόν βέβαιο ότι θα υπάρξει κάποια πρωτοβουλία με στόχο να έρθει σε δύσκολη θέση ο αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης Αντώνης Σαμαράς.
Το γεγονός πάντως ότι η 5η δόση, σύμφωνα με δήλωση του Υπουργού Οικονομικών Γιώργου Παπακωνσταντίνου, δεν κινδυνεύει αποδεικνύει ότι η δραματοποίηση των τελευταίων ημερών και τα περί “υποχρεωτικής” συναίνεσης της αντιπολίτευσης ήταν, σε μεγάλο βαθμό, ένα στημένο επικοινωνιακό τέχνασμα με σαφή πολιτική σκοπιμότητα.